All demo content is for sample purposes only, intended to represent a live site. Please use the RocketLauncher to install an equivalent of the demo, all images will be replaced with sample images.
We wensen iedereen alle goeds voor 2014 en zijn blij dat we weer veel nieuws hebben.
De OVC-dag
Elk jaar wordt er voor alle wees- en kansarme kinderen,die door de Stichting worden gesteund, een speciale dag georganiseerd in het guesthouse. De Stichting vindt dit erg belangrijk, omdat hierdoor de betrokkenheid met de gesteunde kinderen enorm wordt vergroot.
De dag verliep als volgt: Om 7.00 uur moesten alle YIP- jongeren & studenten aanwezig zijn om alles voor te bereiden. Vanaf 9.00 uur waren de kinderen welkom. Sommigen waren met de truck opgehaald uit afgelegen dorpen. Vanaf het moment dat er 10 kinderen aanwezig waren, begonnen de spelletjes onder leiding van de YIP en de studenten. De spelen waren op maat voor groot en klein.
Om 11.00 uur werd er een klein tussendoortje aangeboden en een frisdrankje. De op werkbezoek zijnde Zwolle groep heeft (veel) pannenkoeken gebakken.
De kinderen hadden een verfstip op hun wang gekregen. Op basis van de verfkleur werden ze in vijf groepen verdeeld.
13.30 uur Lunchtijd De kinderen werden verzameld en van klein naar groot gerangschikt. In die volgorde werden eerst de handjes gewassen en dan gingen ze richting buffet. Zo was je er zeker van dat eerst de kleintjes bediend werden. Daarna de leerkrachten en tot slot de vrijwilligers.
14.30 uur Afsluiting
Ter afsluiting van de mooie dag werd er gezongen door de studenten, de YIP en de Zwolle groep. Vervolgens hielden Pious en Leo Banda (bijna afgestudeerde universiteitsstudenten gesponsord door GCMF) een prachtige, motiverende speech. Pious bracht zijn levensverhaal en waarschuwde voor vroegtijdige seksuele relaties voor de meisjes.
Conclusie: Dit jaar is deze dag vlekkeloos verlopen. Het was een leuke dag, zowel voor de kinderen als voor de vrijwilligers. De kinderen gingen fanatiek op in de spelletjes, het eten werd meer dan gesmaakt en de cadeautjes waren “de kers op de taart”. Een dag voor de kinderen om nooit te vergeten!
In memoriam:
Onlangs hebben we vernomen dat Ntazana, zoon van Fridah (bestuurslid van het GCMF) is overleden. Hij was in 2009 met de Zambiaanse jongerengroep in Nederland en was lid van de YIP. Binnen een jaar is hij al de 3e jongere van de YIP die ons is ontvallen. Eerder waren dat Brandon en Hilary, de lasser op het VTC.
Kerstmarkt Heeten:
Ook dit jaar hebben enkele “Vrienden van Mpongwe” zich weer ingezet op de jaarlijkse Kerstmarkt. Met beelden en een mondelinge toelichting werden de bezoekers op de hoogte gebracht van de stand van zaken in Mpongwe. Omdat de opbrengst van de Vastenactie in Salland voor de bouw van het VTC is, vinden wij het belangrijk om de mensen regelmatig te informeren over de besteding van de giften.
Fam. Korenromp gaat op reis:
Van 1 t/m 19 februari gaat Ton Korsten-Korenromp samen met haar broer Gerard en neef Roy naar Mpongwe. Ook Andre Rozenkamp en Harry Klein Koerkamp gaan mee. De mannen gaan op het VTC lesgeven in hoe er met de grote houtbewerkingsmachines gewerkt moet worden. Met name Gerard en André hebben zelf jaren met deze machines gewerkt en weten er dus alles van.
Wilde Ganzen steunt onze projecten en verhoogt de
donatie die u aan ons schenkt.
Verslag Zwolle-groep:
Hierbij het verkort weergegeven verslag van de Zwolle groep: maandag 7 oktober ging de groep van 12 mensen uit Zwolle en omgeving op weg naar Zambia. Hierbij een samenvatting van het verslag van de Zwolle groep:
Zo’n reis betekent vooral iets doen voor de medemens, samen met de lokale bevolking mogelijkheden en kansen op een betere toekomst creeren; dat geeft voldoening.
We vertrokken naar Dusseldorf, om via Dubai naar Lusaka te vliegen, om daar te overnachten. Na kennis gemaakt te hebben met ons onderkomen, inclusief spinnen, kevers, gekko’s en muizen, die de huisjes bevolkten, een heerlijk maal bij kaarslicht, omdat de stroom was uitgevallen. Daarna vielen we uitgeput in slaap. De volgende dag gingen we met zijn twaalven in een minibusje op weg naar Mpongwe, waar we 10 dagen verbleven en we onze handen hebben laten wapperen.
Bomen planten in Ibenga
We hadden ons als doel gesteld vooral aan de slag te gaan bij het Ibenga tuinproject. Hiervoor hebben we vooraf met allerlei acties geld ingezameld, zodat we de boompjes konden kopen. Zoals de Acacia boompjes, die voor stikstof in de grond moeten zorgen en tevens schaduw bieden. Verder hebben we ook vruchtbomen mogen planten, zoals Mandarijn, Avocado, Guave enz.
Toen we in Ibenga aankwamen, was er tot onze stomme verbazing niemand om ons te helpen, maar daar kwam snel verandering in. Hoe? Spring op de fiets en ga in het dorp wat mannen ronselen. Voor er een kwartier verstreken was, stonden er 15 jongens te trappelen om aan de slag te gaan.
Hoezo, werkeloosheid? Met gezwinde vaart werden er 75 gaten gegraven en onkruid gewied. Voor we het wisten, was het tijd voor de afgesproken lunch, maar ja, eerst moest de kip nog geslacht, want op 15 extra mensen was niet gerekend.... Dan eerst nog maar mest in de gaten gegooid. Daarna waren de Neema bladeren aan de beurt. Deze bladeren zorgen ervoor dat de wortels van de boompjes bitter smaken en dat de termieten ze dus niet meer lusten.
Het planten van de boompjes kon pas beginnen om 16.00 uur als de zon ging zakken. De wortels van de bomen zouden anders meteen gekookt zijn als je op het heetst van de dag plant. Toen dat planten en water geven gebeurd was, klommen we weer in de laadbak van de truck en gingen terug naar het guesthouse.
Woensdag gingen we nog een keer naar Ibenga. We hadden 500 meter druppelslang gekocht in Lusaka en die hebben we aange- legd en aangesloten. De project- leider Elias was dolblij. Hij had niet gedacht dat zoiets nog eens bij Ibenga zou kunnen komen.
Helpen op het VTC
Donderdag en vrijdag hebben we op het VTC geholpen bij het aanleggen van hemelwaterafvoer- goten.
Het is namelijk de bedoeling om het regenwater van de daken op te vangen in goten en zo af te voeren naar waterbassins. Met het water uit die bassins kan er dan ook na het regenseizoen nog groente ver- bouwd worden bij het VTC. Ander groot voordeel hiervan is dat de land- en tuinbouw lessen op het VTC ook na het regenseizoen nog gewoon door kunnen gaan.
De lokale mannen had- den de geul al grotendeels gegraven en dus konden we aan de slag met achter- eenvolgens plastic, betonijzer en het storten van beton. Tot om 15.00 uur bleek dat het betonijzer op was. Dit tot onze grote opluchting, want het was zo heet! Samen met de lokale arbeiders is er ondanks de hitte zware arbeid verricht.
De samenwerking was goed, maar ook het samen in de schaduw van een boom lunchen was een bijzondere ervaring. We aten kip en Nshima, (maïspap) en we trakteerden de lokale arbeiders op meegebrachte pannenkoeken, die ze heel lekker vonden. Na een uurtje ging het werk weer voortvarend verder. Het beton- vlechten was klaar en het zand voor het betonmixen was op.
Dat was een goed moment om te stoppen met het werk en de welverdiende douche in het guesthouse op te zoeken.
Tot zover het verslag!
Voor meer info: www.afrika2007zwolle.nl
Geef de kinderen van Mpongwe een toekomst
Dorpstraat 16 6454 AG Jabeek Redactie:
IBAN NL16INGB0009433564 Vrienden van Mpongwe
t.n.v. Stichting Mpongwe - Robert Willemsen
KvK-nummer 14074683 - Jos Schoorlemmer
www.mpongwe.nl Mailadres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Het lijkt erop dat de discussie over het lesgeven in de basisscholen in het Engels wereldwijde vormen gaat aannemen. Staatsecretaris Dekker van Onderwijs kondigde gisteren aan dat er een proef wordt gestart met Engelstalig onderwijs in een dozijn scholen in Nederland. In Zambia daarentegen zei Minister Phiri van Onderwijs dat met ingang van het nieuwe schooljaar de leerlingen in de eerste vier klassen van de Primary School les gaan krijgen in een van de zeven belangrijkste regionale Zambiaanse talen. Staatssecrestaris Nkoshya zei dat proefondervindelijk was bewezen dat leerlingen beter en sneller leren wanneer zij les krijgen in een bekende taal. In de eerste ‘grades’ wordt Engels wel als vak gegeven. Vanaf grade 5 zullen de leerlingen weer les krijgen in het Engels.
Even ter toelichting: sinds 2012 zijn het basis-en middelbaar onderwijs weer verdeeld in de Primary School (grades 1 t/m 7) en de Secondary School. De laatste is weer verdeeld in de Junior Secondary School (grades 8 en 9) en de Senior Secondary School (grades 10, 11 en 12). De Secondary School omvat 2 ‘streams’, nl. een beroepsgerichte opleiding en een academische opleiding.
Voor het volledige artikel in Post Zambia klik op : read more
In de Libelle van week 40, (27 september t/m 3 oktober) wordt lezers een “unieke 9-daagse rondreis door Zambia” aangeboden voor de prijs van €2990,- p.p. Wel duur vinden we maar gelukkig is er een goedkoper alternatief. Bestuurslid Vera Wouters en haar man Max Jongenelen hebben pas een rondreis van 22 dagen door Zambia gemaakt voor de prijs van €2112,- p.p. Ze zeggen zelf dat deze reis de mooiste is die ze ooit hebben gemaakt, en ze zijn ervaren reizigers. Ze zijn o.a. naar twee trekpleisters geweest in Zambia - de beroemde Victoria Falls en het Zuid Luangwa National Park. Maar ze gingen ook de grens over naar Botswana naar Chobe National Park (thuis voor 120.000 olifanten). Zie de bijgevoegde bijlage ('lees verder', onderaan deze nieuwsbrief) voor een overzicht van hun reis.
Het hoofddoel van hun reis was een bezoek aan Tiko natuurlijk en daar zijn ze tien dagen gebleven. De bekende figuur van Elke stond op het luchthaventje van Chipata (de provinciale hoofdstad van Eastern Province) op hen te wachten samen met Abel, de Tiko boekhouder, en hun taxi, en ruim een uur later arriveerden ze op Tiko.
“Ons allereerste beeld van Tiko was dat het armoediger was dan we ons hadden voorgesteld. Dat kan natuurlijk ook iets zeggen over onze voorbereiding. We kregen een kamer in het gebouw Sekelani. (De bougainville is in bloei). Dat was op dat moment het enige gebouw met een (werkende) warme douche. Hard nodig in dat zanderige deel van Zambia, vonden wij. We werden al snel voorgesteld aan Katherine, een Duitse vrijwilligster, die een dag eerder was gearriveerd en een maand zou blijven.
“Gaandeweg legden we steeds meer contacten met de lokale bevolking. Op de veranda hebben we heel veel mensen ontmoet. We leerden al snel zikomo kwambiri zeggen (hartelijk dank) en muli bwanji (hoe gaat het met je). ’s Avonds spraken we altijd met John Western uit Wales die in het St. Francis ziekenhuis werkt als ingenieur en vrijwel elke avond een paar Mosi’s (pilsjes) komt drinken op de Tiko verandah. Ook Lightwell Phiri, een (goed ontwikkelde) boer uit de omgeving kwam elke avond buurten met John en ons, heel gezellig.
Moses, de lokale gids, heeft ons bij aankomst Tiko laten zien. Er is heel wat bedrijvigheid te bewonderen op Tiko: de school, de bibliotheek, het HIV-project, de pindabranderij, de kaasmakerij, de zeepmakerij, het naaiatelier, de weverij, het verbouwen van groenten, het houden (en slachten) van kippen, konijnen en geiten, het maken van bijlen, het vieren van bruiloften en het bakken van brood in de stenen oven of in de solar oven. We zijn meerdere keren over het terrein van Tiko gelopen en telkens zagen we andere activiteiten.
Max en Vera maakten ook enkele uitstapjes in de omgeving bv. naar het kleine stadje Katete waar Max naar de kapper is gegaan, en het St. Francis Ziekenhuis waar de afdeling fysiotherapie hun aandacht heeft getrokken, ze zijn namelijk allebei fysiotherapeut. Ook het dorp Kachipu (per ossenkar) waar men naar traditionele dansen kan kijken werd met een bezoek vereerd. Op de zondag naar de kerk en naar het mini- weeshuis van Doris (die hoofd van de huishouding is opTiko) voor een traditionele maaltijd.
Maar wat hen echt fascineerde was de weg.
“Wij hebben genoten van de Great East Road die langs Tiko loopt. Hier komt Afrika voorbij met volgeladen fietsen, vrouwen met grote ladingen op het hoofd zoals brandhout of een zak maïs en enorme vrachtwagens. Je kunt er heel lang naar blijven kijken als je de schoonheid er van kunt zien”.
Arts en Auto
Terug in Nederland en via haar werkkring heeft Vera contact gehad met het blad “Arts en Auto” dat in veel wachtkamers ligt. Ze werd door een journaliste geïnterviewd over “haar passie voor Tiko”. Het artikel en de foto’s verschijnen in de december editie.
Andere bezoekers
Langzaamaan vinden Nederlanders hun weg naar Tiko. In het afgelopen paar maanden zijn wij benaderd door reizigers die onze website hebben gevonden en tijdens hun rondreis door Zambia (en Malawi) een paar nachtjes in Tiko zijn gebleven. Zoals Vera en Max hebben gedaan, is een verblijf in Tiko goed te combineren met een bezoek aan St. Francis Ziekenhuis dat pal naast Tiko ligt en steun krijgt vanuit Nederland via de Stichting SFH Medical Support Group. Hier werken ook Nederlandse artsen o.a. Dr. Rob Bleichrodt, en nu even terug naar Libelle omdat de echtgenote van Dr. Bleichrodt, journaliste Wieke Biesheuvel, een wekelijkse reisblog voor Libelle schrijft over haar leven in Zambia. Geweldig. Dank zij Wieke en Libelle is Zambia echt in beeld gekomen onder de Nederlanders.
Warm Afrika op een druilerige Nederlandse herfstdag
Met de prachtige herinneringen aan ons verblijf op Tiko nog vers in ons geheugen reden Max en ik zaterdag 2 november naar Amsterdam. We hadden ons ingeschreven voor de Afrikadag in het Tropeninstituut (www.afrikadag.nl). Eenmaal aangekomen keken we onze ogen in eerste instantie uit naar al het rode marmer van de hal van het Tropeninstituut. Wat een schitterend gebouw! De jaarlijkse Afrikadag is een initiatief van FMS (Foundation Max van der Stoel) en is dé dag voor politiek en maatschappelijk debat over internationale samenwerking. Er zijn speeches, debatten, workshops, muziek en modeshows in allerlei zalen naast een grote informatiemarkt. Enkele onderwerpen die aan bod kwamen waren: fair business, women farmers,vakbondsbewegingen in Afrika, eerlijk produceren in partnership, fair trade bloemen, kunnen bedrijven en NGO’s samenwerken?,veiligheid en stabiliteit in Mali en wat ook erg leuk was: het belang van de mobieltjesrevolutie in Afrika!
Bijna iedereen in Afrika loopt met een mobieltje. Ze hebben bij wijze van spreken eerder een mobieltje dan een paar schoenen. Een mobieltje is de blik naar de wereld en ontzettend belangrijk in het kader van scholing en ontwikkeling. Laten wij nou toevallig (?) 17 mobieltjes met oplader mee hebben genomen naar Tiko als presentje! Dat is dus een goede keus geweest!
Zie foto hiernaast van Doris met sommige van haar weeskinderen. Rond haar hals draagt ze een zelfgebreid hoesje met haar mobieltje erin. Zo lopen al de Tiko vrouwen rond - de ene hoesje mooier dan de andere!
Maarten Kuijpers van “My World”(een platform voor actieve wereldburgers) nodigde mij nog uit om lid te worden van het “My World netwerk”. Hier ga ik me zeker voor aanmelden! Tot slot was er ’s avonds voor de liefhebber nog de afterparty “Africa at night”.
Afrika is rijk maar de lokale bevolking is arm. Ik blijf er in geloven dat dit probleem oplosbaar is. Vera
Met dank aan Vera en Max en natuurlijk Tizaonana (totziens) op Tiko.
Vriendelijke groeten, Namens het bestuur van Stichting Tiko
Anne Steenhauer Secretaris Tel: 076-5417014
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.tikondanefoundation.nl
Rekeningnr: NL71ABNA0 - 513694404
Nog meer info over de reis van Vera en Max naar Zambia :
Van deze stichting ontvingen wij het verzoek, een advertentie te plaatsen voor een vacature. Hoewel dit nogal afwijkt van de gebruikelijke artikelen die op deze site worden gepubliceerd, willen wij aan dit verzoek graag voldoen. In de huidige opzet van Platform Zambia, waarbij ruimte wordt gegeven aan Particuliere Initiatieven en diverse andere organisaties, voldoet het plaatsen van dit soort berichten aan onze doelstellingen.
JOHANNESBURG, 30 September 2013 (IRIN) - The Zambian government has removed subsidies for farmers and millers because the expenditure is perceived as draining the country’s resources. Fuel subsidies have also been removed, and the combined loss of assistance is pushing up the price of maize meal, a staple foodstuff in the Zambian diet.
Removal of the subsidy is just one in a series of similar moves by Zambian President Michael Sata, who is known for taking a tough stance on issues ranging from Chinese investors, whom he has threatened to deport, to fuel subsidies, which have been removed on the ground that their US$200 million annual cost would be better spent on health and education.
Wij gebruiken cookies op onze web site. Sommigen zijn essentieel voor het correct functioneren van de site, terwijl anderen ons helpen om de site en gebruikerservaring te verbeteren (tracking cookies). U kan zelf kiezen of u deze cookies wil toestaan of niet. Let op dat als u onze cookies weigert mogelijk niet alle functies van de site beschikbaar zijn.